Wat vieren we met Beltane?

Als we gaan kijken naar het Wiel van het Jaar, zien we dat we precies een half jaar op weg zijn sinds Samhain. Voor pagans is Samhain het begin van het jaar. We beginnen met de donkere helft en gaan naar het licht. Net als dat al het leven ontstaat in de buik van de Moeder waar het donker is. De zaadjes in de grond, de baby in haar moeders buik. 

Naast onze wereld, die waarin ons huis staat, waarin we werken en naar school gaan, waarin materie bestaat is er nog een Andere Wereld. Die waar de zielen van onze geliefden naartoe gaan als ze niet meer bij ons zijn, waar de ‘Spirits and the Fae’ leven, zoals je dat in het Engels zo mooi zegt. Is het rond Samhain zo dat de sluier tussen onze wereld en die van de spirits het dunst is en we gevoeliger zijn om te kunnen communiceren met ze, rond Beltane zijn de Fae het dichtste bij ons. En denk niet aan Faeries op een manier zoals je ze kent vanuit Disneyfilms, ze zijn krachtige natuurgeesten, bewaarders van de magische energie uit de Andere Wereld. Deze werelden lopen over in elkaar, maar veel mensen verliezen de kunst om dat te bemerken.

Zodra we niet meer kunnen communiceren met bomen en planten, met dieren en stenen, als we geloven dat alleen dat wat we kunnen aanraken bestaat, verliezen we het contact met die Andere Wereld en wordt de aarde een levenloze, grijze en vervuilde plek. Maar als we leren om te houden van alle levende schepsels op de aarde, als we luisteren naar de stemmen van de bomen, de bloemen en de vogels. Als we herkennen dat er overal om ons heel gesprekken gevoerd worden en als wij de oren hebben om ernaar te luisteren, dan wordt de wereld weer een betoverende plek. Planten en dieren groeien, en ook de kunst van de muziek, dans en verhalenvertellers en dan zullen we ons herinneren hoe we in harmonie kunnen leven met de natuur, met onze natuur.