Vuurspringen met Sint Jan
Midzomer is de langste dag van het jaar. Het is een keerpunt, net zoals Midwinter. De zonnewende valt dit jaar op vrijdag 21 juni rond 18 uur. Op de meeste vrijescholen springen rond dit uur kinderen over het vuur.
Het Midzomerfeest is een vreugdevol feest, in afwachten van de oogst die op de akkers staat te rijpen. In mijn moestuin zijn de courgettes druk bezig vrucht te vormen en staan de aardappels op het punt om te gaan bloeien. Na Midzomer worden de dagen weer korter en krijgt alles wat tot nog toe aan het groeien was de kans om te rijpen.
De intenties die je met Imbolc hebt neergezet, met Ostara begonnen te ontkiemen, met Beltane zijn gaan bloesemen zijn nu rond Midzomer in volle bloei. Vanaf nu volgen nog de jaarfeesten Lughnassadh, Mabon, Samhain en Yule. Waarbij Yule Midwinter is.
En nu zitten we op Midzomer. Dat betekent dat vanaf nu het jaar in twee is gekliefd. Koning Hulst neemt het stokje van Koning Eik over. In de antroposofie wordt een levensfase beschreven als een tijd van groei en een tijd van rijping. Een baby wordt geboren, heeft tijd nodig om te landen, went een beetje aan het idee dat ze er is, gaat groeien, groeien en groeien tot het mollig en helemaal rond is en gaat dan ineens de lengte in, wordt langer, knokiger, meer hoofdgroei, rekt uit, gedijt…
Als ik naar mezelf kijk en mijn eigen intenties, het stem geven aan mijn binnenste. Mijn binnen meer naar buiten laten komen. Het tonen van mijn emoties in plaats van een kasteelmuur om me heen te bouwen, dan merk ik dat ik sprongen gemaakt heb, maar er nog niet ben. En dan is het bijna vrijdag.
Vrijdagavond, als de zonnewende zich voltrekt, komen alle ouders van onze school met kinderen vanaf de eerste klas samen. We nemen kleedjes mee, lekker eten om te delen, vlierbloesemlimonade, we dansen en spelen met onze kinderen en als slotakkoord stoppen we onze zielenwensen in de vuurstapel.
Trommels klinken, alle klassen staan opgesteld, en vanuit de verte hoor je de kinderen uit klas 6 aan komen stampen. Fakkels in hun hand die worden aangestoken. Stuk voor stuk, de een met de ander.
Sinds de kleutertijd zat deze groep bij elkaar in de klas. Leerden ze lezen, hoorden ze de verhalen aan over Tatatoek, lieten ze hun walnotenbootjes drijven over de Berkel met Maria Lichtmis, maakten ze speren, veroverden ze Troje, maakten ze lantaarns met de eerste klassers, zijn groot geworden samen, bijna klaar om uit te vliegen naar de bovenbouw. Dit jaar waren ze de draak met Michaël en vocht mijn kleine meid met ze op jacht naar hun staart (en ze won!).
Het vuur van hen samen is het vuur dat omhoog gaat naar de goden. Het vuur met onze zielenwensen. Er is een cirkel rond. Eerst klas zes erover, hoge vlammen, want zij hebben de meeste moed. Als laatst de ouders, opa’s en oma’s, iedereen die wil en nog niet ging. Met onze mooie kransen in het haar, volle buiken en goede moed.
De komende dagen ga ik dieper in op dit feest, tip je handige gerechten om mee te nemen naar de picknick. Zaterdag vieren we hier thuis Midzomer met een mooi verhaal, lekkertjes, een nieuwe medicijnkaart voor de periode van nu tot aan Lughnassadh. Ga je mee?